Willeke Alberti maakt een kwetsbare indruk in een nieuw interview met RTL Boulevard. Hoewel je haar vooral kent als een van de warmste stemmen uit de Nederlandse muziekgeschiedenis, is achter die glimlach ook een vrouw te zien die worstelt met verlies en gemis.
De zangeres, inmiddels 79 jaar, vertelt openhartig over de moeilijke periode die ze doormaakt. Toch vindt ze, juist in die kwetsbaarheid, ook licht—en dat komt vooral door haar kleinkinderen.
Verdriet dat nooit helemaal verdwijnt
Als je naar Willeke luistert, hoor je niet alleen een artiest, maar ook een moeder, dochter en grootmoeder die veel te vroeg afscheid heeft moeten nemen van geliefden.
“Ik mis mijn moeder, mijn vader, mijn broertje, mijn broer en mijn zussen. Ze zijn er allemaal niet meer,” zegt ze met een breekbare stem.
Die woorden snijden door je ziel, zeker als je beseft hoeveel geschiedenis, liefde en verlies daarin verscholen liggen.
Ze praat niet over het verleden met bitterheid, maar met een zachte melancholie. Willeke probeert te blijven kijken naar wat er nog wél is, ondanks de leegte die het gemis achterlaat.
Juist in die kwetsbaarheid blijft ze inspirerend: iemand die zich niet laat verlammen door verdriet, maar die het meedraagt met gratie.
Lichtpuntjes in de vorm van kleinkinderen
In deze emotionele periode blijken haar kleinkinderen haar grootste kracht. Ze geven haar niet alleen afleiding, maar ook nieuwe energie.
“Je moet genieten van wat je wél hebt,” zegt Willeke met een diepe overtuiging. Die uitspraak raakt omdat het alles samenvat wat ze zelf probeert te leven: het verdriet erkennen, maar niet laten overheersen.
Als je zelf kleinkinderen hebt, weet je hoe puur die band kan zijn. Voor Willeke is het een bron van vreugde en zingeving.
Hun onschuldige lach, hun aanwezigheid aan de keukentafel, een knuffel op een gewone woensdagmiddag, het zijn die simpele dingen die haar hart warm houden.
Een leven lang muziek als medicijn
Muziek is altijd haar toevlucht geweest, en dat is nu niet anders. Willeke legt uit hoe ze via het podium haar gevoelens kan uiten.
“Als je niet zingt, moet je huilen,” zegt ze eerlijk. Die uitspraak vat alles samen wat haar muziek zo bijzonder maakt: het komt niet uit haar hoofd, maar uit haar hart.
Als je haar live hebt gezien, weet je dat iedere noot en elk woord doordrenkt is van levenservaring.
Ze zingt niet om applaus te krijgen, maar om te helen, zowel zichzelf als haar publiek. En dat maakt haar optredens zo dierbaar.
Iedere keer dat ze op het podium staat, deelt ze een stukje van haar leven met jou. Dat zorgt voor echte verbinding, iets wat zeldzaam is in een wereld vol vluchtige aandacht.
Niet denken aan stoppen: ‘Ik blijf zingen zolang ik leef’
Ondanks haar leeftijd en het verdriet dat ze met zich meedraagt, wil Willeke niet stoppen met optreden. “Ik blijf zingen zolang ik leef,” zegt ze zonder twijfel.
Die woorden komen niet voort uit koppigheid, maar uit liefde voor het vak en voor de mensen die haar muziek al decennialang omarmen. Voor haar is optreden geen plicht, maar een manier van leven.
Die instelling is bewonderenswaardig, zeker als je ziet hoe energiek ze nog altijd overkomt.
Ze bewijst dat leeftijd slechts een getal is, en dat passie niet gebonden is aan jaren. Willeke blijft een levend voorbeeld van hoe je met liefde, muziek en familie krachtig ouder kunt worden.
Levenswijsheid die raakt en blijft hangen
Wat je als kijker of luisteraar vooral meeneemt uit dit gesprek, is dat Willeke niet alleen een zangeres is, maar ook een vrouw met een enorme veerkracht.
Ze kiest ervoor om het leven te vieren, ondanks alles wat ze heeft moeten loslaten. Dat doet ze niet met grote gebaren, maar juist met kleine woorden die blijven hangen.
Haar boodschap aan jou is simpel, maar krachtig: focus je op wat je nog wél hebt. Koester je kinderen, kleinkinderen, vrienden en de momenten samen.
En als het even moeilijk is, draai dan muziek die je raakt. Misschien wel die van Willeke zelf.
Een boodschap die blijft inspireren
Willeke’s verhaal is een ode aan het leven, aan doorgaan ondanks tegenslagen en aan liefde die blijft, ook als mensen er niet meer zijn.
Of je nu fan van haar muziek bent of haar simpelweg bewondert om wie ze is, haar boodschap is universeel. Ze laat zien dat je verdriet niet hoeft te verbergen, maar dat je het kunt delen en daarin zit de heling.
