De sterfdag van André Hazes senior blijft, bijna twintig jaar na zijn overlijden, een beladen moment voor zijn zoon. Voor André Hazes junior is het een dag die altijd diepe sporen nalaat. Maar dit jaar koos hij voor een opvallend andere manier van herdenken.
Op Instagram legde hij in een persoonlijke video uit waarom hij geen foto’s meer deelt. En hoe hij zijn eigen vorm van eerbetoon heeft gevonden. Daarmee maakte hij een keuze die bij veel fans emoties losmaakt en tot discussie leidt.
De druk van verwachtingen
Volgens André draait de 23ste september niet om wat de buitenwereld van hem verwacht, maar om hoe hij zelf met het verlies omgaat. Toch merkt hij dat de druk groot is. Ieder jaar opnieuw ontvangt hij berichten van mensen die hem vragen waarom hij geen foto plaatst, of zelfs kritiek leveren omdat zij vinden dat hij zijn vader te weinig zichtbaar herdenkt. Voor hem voelt dat als een pijnlijke confrontatie, juist omdat hij geen eigen foto’s of herinneringen heeft om te delen.
Het gemis van tastbare herinneringen
André vertelt openhartig dat hij geen enkel beeld uit zijn jeugd heeft waar zijn vader op staat. Geen foto’s in huis, geen filmpjes van verjaardagen of vakanties, niets wat hij zelf kan vasthouden. Alles wat hij online tegenkomt zijn foto’s van fotografen of beelden die door anderen zijn gemaakt. Daardoor voelt het alsof hij ieder jaar verplicht teruggrijpt naar herinneringen die niet echt van hemzelf zijn. Voor een zoon die zijn vader op jonge leeftijd verloor, blijft dat een schrijnende leegte die steeds opnieuw wordt blootgelegd.
Waarom hij stopt met foto’s delen
Het zoeken naar foto’s via Google werd voor hem een steeds zwaardere last. Hij beschrijft het als een routine die op een gegeven moment vooral pijnlijk en onnatuurlijk aanvoelde. Het gebruik van foto’s die niet uit zijn eigen leven komen, maakte dat hij zich steeds ongemakkelijker voelde. Uiteindelijk hakte hij de knoop door en besloot hij de traditie te beëindigen. Met de woorden: “Ik ga dit gewoon niet meer doen,” maakte hij duidelijk dat hij zijn eigen manier wil vinden om met dit gemis om te gaan.
Muziek als het ultieme eerbetoon
In plaats van oude beelden te delen, kiest André bewust voor muziek als zijn manier van herdenken. Op de sterfdag van zijn vader bracht hij dit jaar een nieuw lied uit. Daarmee voelt hij dat hij recht doet aan de erfenis van zijn vader, die zelf natuurlijk een icoon in de Nederlandse muziekgeschiedenis is. Voor André is muziek niet alleen werk, maar ook therapie: de manier om zijn emoties te kanaliseren en contact te maken met de herinnering aan zijn vader. Fans ervaren het lied als een intiem en bijzonder eerbetoon.
De erfenis van hazes senior
Dat André deze route kiest, onderstreept hoe groot de invloed van zijn vader nog altijd is. Hazes senior liet een onuitwisbare indruk achter met nummers die nog dagelijks op de radio klinken en in cafés worden meegezongen. Voor André is het niet makkelijk om op te groeien in de schaduw van die legendarische status. Juist daarom zoekt hij een balans tussen eerbetoon en eigen identiteit. Met dit nieuwe lied benadrukt hij dat zijn vaders erfenis niet alleen uit foto’s of symbolen bestaat, maar vooral uit muziek die generaties blijft verbinden.
Steun en begrip van fans
Hoewel hij eerder kritiek kreeg op zijn stilte, ontvangt André nu veel steun. Reacties op Facebook en Instagram laten zien dat veel fans zijn keuze begrijpen en respecteren. Voor hen telt vooral dat hij op zijn eigen manier zijn vader eert. De openheid waarmee hij uitlegt waarom hij met de fototraditie is gestopt, zorgt voor meer begrip. Tegelijkertijd blijft de betrokkenheid groot: voor velen blijft Hazes senior een icoon, en zijn zoon een symbool van hoe het gemis in een familie voortleeft.
Een intieme keuze die vragen oproept
Voor André Hazes junior is het duidelijk dat hij niet wil voldoen aan de verwachtingen van buitenaf, maar trouw blijft aan zijn gevoel. Het is een keuze die bij sommigen misschien vragen oproept, maar die voor hem eerlijk en oprecht voelt. Zijn boodschap laat zien hoe ingewikkeld rouw en herdenken kunnen zijn, zeker wanneer je de herinneringen aan een geliefde grotendeels moet delen met het publiek. Voor André gaat het erom dat zijn eerbetoon uit zijn hart komt, en dat deed hij dit jaar met muziek in plaats van beelden.
