Het afgelopen weekend was voor Suzan en Freek allesbehalve gewoon. Tijdens hun eerste optreden na het schokkende nieuws dat Freek ongeneeslijk ziek is. Werd duidelijk hoeveel liefde en steun het duo ontvangt van het publiek.
De sfeer in de zaal was intens, warm en vol ontroering. Toch wist Freek van de gelegenheid gebruik te maken om een krachtige en hoopvolle boodschap te delen die bij veel fans hard binnenkwam.
Freek spreekt openhartig over zijn ziekte op het podium
Tijdens het nummer Lichtje branden, dat inmiddels symbool staat voor steun en verbondenheid. Onderbreekt Freek de muziek om zich rechtstreeks tot het publiek te richten.
Je merkt aan alles dat het hem niet makkelijk afgaat, maar hij kiest ervoor om eerlijk te zijn. “Serieus kut,” zegt hij. Na even te twijfelen of hij die woorden wel mag gebruiken vanwege de vele kinderen in het publiek.
Toch besluit hij dat dit het enige is dat de situatie treffend omschrijft.
Dankbaarheid voor de overweldigende steun uit Nederland en België
Freek blijft ondanks zijn kwetsbaarheid vol waardering spreken over de steun die hij en Suzan uit zowel Nederland als België hebben ontvangen.
“Mede door dit lied,” zegt hij terwijl Lichtje branden verder klinkt. Kort na de bekendmaking van zijn ziekte lieten fans en radiostations massaal hun steun horen door dit nummer tegelijkertijd te draaien.
Die collectieve actie heeft Freek diep geraakt en hij noemt het een bron van positieve energie die hem op de been houdt.
Een levensles die je niet snel vergeet: ‘Doe het!’
In het midden van zijn verhaal wordt duidelijk dat Freek niet alleen wil delen hoe het met hem gaat, maar ook iets wil meegeven aan jou als luisteraar.
Zijn boodschap is oprecht en direct: “Wij weten niet hoe het morgen is, jullie weten niet hoe het morgen is. Dus ga op reis, zeg die baan op en laat diegene waar je van houdt, weten: ‘Ik houd van jou’. Doe het!”
De oproep is krachtig en menselijk. Juist door zijn eigen situatie beseft hij hoe kostbaar het leven is, en hoe belangrijk het is om nú te leven, niet later.
‘Ik wil weer gewoon die Freek van die liedjes zijn’
De zanger sluit zijn toespraak af met woorden die tegelijkertijd pijnlijk en hartverwarmend zijn. “Het is niet goed alleen maar met die shitzooi bezig te zijn.
Ik wil ook weer gewoon die Freek van die liedjes van Suzan en Freek zijn.” Hij wil, ondanks alles, weer terug naar het leven dat hem vreugde bracht: muziek maken, samen met Suzan, voor een publiek dat hen een warm hart toedraagt.
En dan komt de zin die je bijblijft: “Tot volgend jaar!” Een afsluiter vol hoop, alsof hij daarmee zijn eigen toekomst kracht bijzet.
