Jan Smit liet in de slotaflevering van Casa di Beau een andere kant van zichzelf zien. De zanger, die bekendstaat om zijn nuchtere Volendamse karakter en jarenlange succes in de muziekwereld.
Sprak openhartig met Beau van Erven Dorens over zijn jeugd, zijn tijd in de spotlights en het zware moment waarop hij instortte. Terwijl hij terugblikte op zijn burn-out, kon Jan zijn emoties nauwelijks bedwingen.
De rol van zijn manager: “Hij was als een tweede vader”
Jan vertelde dat zijn voormalige manager Jaap Buijs een cruciale rol speelde in zijn jonge jaren. “Het is gek dat je met iemand op pad moet die veertig jaar ouder is dan jij. Maar wij waren meteen dikke vrienden,” vertelde hij met een glimlach. Toch zag Beau ook de keerzijde van dat vroege succes. “Ik zie ook een jongen die uit zijn omgeving werd weggetrokken. En soms moest jij 250 dagen optreden in Duitsland,” zei Beau. Jan knikte instemmend: “Je kindertijd wordt je wel ontnomen.”
Die opmerking raakte hem zichtbaar. De zanger groeide op terwijl hij constant onderweg was, ver van zijn familie en vrienden. “Ik heb enorm veel geluk gehad, maar soms vraag ik me af wat ik in die periode heb gemist,” voegde hij toe.
De burn-out die alles veranderde
Jaren later kwam de klap hard aan. De altijd energieke Jan kreeg een burn-out, een periode die hem volledig stilzette. Terwijl Beau vroeg naar zijn nieuwe hobby. Puzzelen, vertelde Jan hoe die simpele bezigheid hem hielp om tot rust te komen. “Ik word daar helemaal rustig van. Dan zit ik gewoon soms vier, vijf uur aan de grote tafel. Gewoon even je verstand op nul.”
Tijdens zijn burn-out ontdekte hij dat puzzelen meer was dan tijdverdrijf. “Je gaat je afreageren, je wordt snel geprikkeld en reageert dat af op mensen die het dichtst bij je staan. Je wordt kortaf en voelt je verdrietig. Dat voelde als falen. Dat moet je eerst leren dat het niet zo is,” vertelde Jan met gebroken stem.
Een vlucht naar Spanje en een confrontatie met het verleden
Toen het hem allemaal te veel werd, besloot Jan even te verdwijnen. “Ik ging naar Spanje, zonder dat iemand wist waar ik was. Daar werkte ik met therapeuten die me hielpen terug te kijken naar mijn jeugd.” Hij leerde analyseren wat het betekent om op tienjarige leeftijd bekend te worden. “Als je beseft wat dat met je doet… dat is eigenlijk heel veel om te verwerken.”
De therapeuten gaven hem bevestiging: “Het was niet de vraag of jij hier ooit terecht zou komen, maar wanneer.” Jan gaf toe dat hij nog steeds regelmatig professionele hulp zoekt. “Ik praat nog elke maand met iemand. Dat helpt me om de balans te bewaren.”
Ook Frans Bauer breekt voor de camera
Niet alleen Jan liet zijn emoties zien. In dezelfde aflevering werd ook Frans Bauer zichtbaar geraakt toen het gesprek over zijn moeder ging. Tijdens de opnames was zij net verhuisd naar een verzorgingstehuis — een moeilijke beslissing, want ze wilde eigenlijk in haar woonwagen blijven wonen.
Frans blikte terug op de foto’s van zijn jeugd en voelde de emotie omhoogkomen. “Dan moet ik toch even zeggen: Frans, dit is even geen polonaise, geen Heb je even voor mij,” zei hij met een traan en een lach. Hij benadrukte hoe dankbaar hij is dat zijn moeder op een veilige plek woont, maar de overgang blijft zwaar.
Twee zangers, één ontroerend gesprek
De aflevering van Casa di Beau groeide uit tot een van de meest aangrijpende van het seizoen. Zowel Jan als Frans lieten zien dat achter hun glimlach en bekende liedjes ook pijn, verlies en zelfreflectie schuilgaan. Fans op sociale media reageerden massaal met steunbetuigingen.
Een fan schreef op Facebook: “Wat een eerlijke aflevering. Jan Smit laat zien dat kwetsbaarheid kracht is.” Een ander reageerde: “Zó puur en menselijk. Mooi dat ze dit durven te delen.”
Beide zangers sloten af met een glimlach, maar hun woorden blijven nazinderen.
