Tim Douwsma zit midden in een periode vol hoogtepunten, met als stralend middelpunt de geboorte van zijn zoon. Toch was het niet altijd zo zonnig als het nu lijkt.
In een eerlijk en kwetsbaar gesprek met De Telegraaf vertelt de zanger dat hij door een moeilijke periode is gegaan waarin zelfs het gebruik van antidepressiva ter sprake kwam.
Hij koos uiteindelijk een andere weg, eentje die hem dichter bij zichzelf bracht en waarin rust, natuur en reflectie de hoofdrol spelen.
Friesland als reddingsboei: terug naar zijn roots
Na jaren van drukte, optredens en stadse hectiek voelde Tim de noodzaak om het roer om te gooien. Hij verruilde de stad voor de rust van het Friese platteland, waar hij opgroeide.
“Na alle hectiek van de stad snakte ik naar meer rust en natuur,” vertelt hij. Die keuze bleek een kantelpunt in zijn mentale gezondheid.
In Friesland vond hij opnieuw de ruimte om adem te halen, zijn dagen bewust in te delen en op te laden in de natuur. Een bewuste stap terug bleek uiteindelijk een grote stap vooruit.
De balans tussen werk, natuur en mentale gezondheid
Hoewel hij met dankbaarheid terugkijkt op zijn tijd in de stad, voelde Tim dat het moment was gekomen om af te remmen. “Het was heel goed om uit die dorpse bubbel te komen,” zegt hij.
Hij herinnert zich momenten waarop hij zijn oude vrienden in het dorp zag zitten, altijd op dezelfde plek. “Dan zei ik: ‘Kom op, we stappen in de auto naar Amsterdam.’”
Nu hij weer in het noorden woont, ervaart hij rust en balans. Het bos helpt hem ontspannen, maar ook meditatie is een belangrijk hulpmiddel om zijn hoofd leeg te maken en stress te verwerken.
Sociale druk en jeugdtrauma als onderliggende oorzaak
De zanger legt uit dat zijn sombere gevoelens niet uit het niets kwamen. Ze werden gevoed door de constante druk van een wereld waarin iedereen gelukkig móét lijken.
“In deze ogenschijnlijk perfecte wereld waarin iedereen krampachtig probeert te etaleren hoe geluk eruit hoort te zien. Dat helpt niet, denk ik,” zegt hij daarover.
Hij noemt ook de scheiding van zijn ouders als een bron van langdurig verdriet. “Daar heb ik veel verdriet van gehad, wat nog lang heeft gesluimerd. Aan de andere kant heeft het me gemaakt tot wie ik nu ben.”
Breuk met Elske: een pijnlijk maar eerlijk hoofdstuk
Vorig jaar maakte Tim bekend dat hij en zijn partner Elske na vijf jaar uit elkaar zijn gegaan. Dat besluit viel hem zwaar, zeker vanwege hun kinderen.
“Dat is het laatste wat je wilt omdat je als geen ander weet wat je ze aandoet,” zegt hij met zichtbare emotie.
Hij doet zijn best om als ouder alles goed te doen, maar beseft ook: “Hoe goed je er als ouders ook mee probeert om te gaan, een kind is altijd het grootste slachtoffer.”
Die uitspraak raakt en laat zien hoeveel impact dit besluit op hem heeft gehad.
